Eigenlijk geloof ik het nog niet. Wat is nu een week? Ik ben ruim 5 jaar lang nagenoeg niet ongesteld geweest, dus hoe weet ik nu of ik overtijd ben? Maar toch. Toch. Toch flitst er nu in eens vanalles door mijn hoofd.

Dat ik 12 februari mijn spiraaltje er uit heb laten halen. Dat ik 22 februari niet ongesteld werd zoals verwacht, maar wel stipt maandag 22 maart. Dat, wanneer ik een cyclus van 28 dagen heb, ik rond 5 april vruchtbaar zou zijn. Dat ik me daar niks van aan heb getrokken op onze huwelijksnacht en de eerste dagen van onze huwelijksreis.

Ik meen te herinneren dat ik vroeger, als meisje van dertien en nog niet aan de anticonceptie, de klok erop gelijk kon zetten. Als dat – 15 jaar later – nog niet is veranderd, is het misschien niet gek om te denken wat ik nu denk. Daar komt bij dat ik me vreemd voel. Bij vlagen misselijk, minimale ongesteldheidspijntjes, de zijkanten van mijn borsten die zeer doen.

Het zal toch niet? Niet dat het ongewenst is, integendeel. Maar zou het echt de eerste keer meteen gelukt zijn? En ben ik dan net na kerst 2010 uitgerekend? In mijn planning had ik 2011 staan. Vanwege mijn geboortejaar (1981) en die van mamma (geboren in 1951), opa (geboren in 1921)  en overgrootopa (geboren in 1891).  Iedere keer 30 jaar ertussen. Ach, hummel moet maar even een weekje blijven zitten dan. En het positieve eraan is dat ik dan in ieder geval geen jaar snowboarden hoef te missen. Goede timing :-). Als ik na mijn verjaardag nog niet ongesteld ben geworden maar even een test halen…

Update 9 mei 2010 (Moederdag)
Twee streepjes. Hallo hummel!